1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
864
Okunma
Sırtında bebesi
Girmemişti daha yaşına
Duruyordu evinin kapısında
Gözleri dağlara bakıyordu
Evinden çok uzaklara
Yüzündeki şişliği gözlerindeki morluğu saklıyordu
Kocasının yerine utanıyordu canının acısıyla
Ne hayalleri vardı ; mutlu olacaktı
Şimdi onun için mutluluk uzaklarda dağlardaydı
Canın acısı hafif kalırdı yüreğininkinin yanında
Onu o kapının önünde tutan sırtındaki bebesiydi
Dağlar bir adım ötesiydi bebesi olmasa
Ama hayalleri umudu tükenmemişti
Bir gün bebesi büyüyecek
Büyük adam olacaktı
O zaman gideceklerdi dağlara
Bu şiirimi umudunu yitirmeyen tüm kadınlara armağan ediyorum
Cevap Yaz