bir şiir bıraktım geriye
ve gittim..
kelimeler dökülüverdi giderayak
kanatıp yüreğimi..

İçime atmak isterdim oysa
Nefretimi, öfkemi
olmadı, yapamadım.
Ve gittim
boynu bükük bırakıp kelimelerimi
ve bir daha hiç şiir yazmadım..

Cesaretten geçtim de,
derin bir iç çekip
adam gibi hüzünlenmeye
hakkım olmadı ki hiçbir vakit..

Tatlı ama
uzak bir düştü benim için
mavimsi sabahlara uyanmak,
karanlıktan ibaret dört bir yanım
yürek savaşının ortasında
yorgun bir savaşçıyım
yapayalnız..

bir hayal beliriyor gözlerimde
belli belirsiz
uykuyla uyanıklık arasında
gerçek/yalan gibi
kimseye anlatamıyorum..
Anlatamasam da
Annem var beni anlayan
Biliyorum.
Tek kelime konuşmadan
Yüreğimi dinleyen.
Susuyorum, kaçıyorum
Koyu karanlıkların ortasında
Boğuşuyorum gölge savaşçılarla
Kah ölmek için can atarken
kah yaşama tutunmaya çalışıyorum
son bir hırsla..