2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1656
Okunma
gök yüzünde ay yok!
güneşi kaybedeli çok oldu
artık doğmuyor.
beni aydınlatmıyor
doğuyorsa da.
karanlıklar içindeyim,
dünyaya
kör bakıyorum.
her yer koyu bir siyahtan ibaret.
renksiz, kokusuz yaşıyorum.
çiçek yok!
kuş yok!
ağaç yok!
bunlarsız hayat
zor geliyor.
yağmur yok!
dolu yok!
kar yok!
can bedene kor geliyor.
yaşatacak ’yar’ yok!
yaşayacak ’var’ yok!
hayat kör bir koridor,
iki yanı duvar
nasıl başladıysa
arkası ona uyar.
git git bitmiyor,
koridorun ucunda nur yok!
hayat buz gibi soğuk.
ıssız ve bomboş bir kovuk.
uzakta baykuş sesi;
kaba, korkunç, boğuk boğuk.
bedenim, anamdan doğduğuna pişman,
ruhum bedenimden
ha doğdu, ha doğacak.
hayat
soğuttu kendinden beni.
ısınacak kor yok!
duyguseliozan
kalkan antalya
18 12 2000
Cevap Yaz