Ah canım...,
Avuçlarının hayat çizgilerinde yer arıyor notalar
Kimi çok yakında, kimi oldukça uzak
Kimi pervasız, kimi oldukça şaşkın
Senden umudu kesmişler bir kez
Bestesi loş; güftesi aklının hazan çıkışlarında
Savurgan yağmur ezikliğindeler,
Vuracaklar camından neyzen tadında
Nemli olacak şarkılar, alnındaki ter kadar nemli
Dudaklarının kıvrımlarında yuvalanan zevkler kadar nemli

Ah canım..,
Ben yazdım mı böyle yazarım
İçim acır su içmem, gözlerim acır uyumam
Başımı bir ağaca yaslarım bazen
Derinleri ezberlerim tepeden aşağı
Geleceğin yolları düzlerim aklımda
Rüzgâr estirtmem, yağmur yağdırtmam
Ben severim, hemde deliden öteye severim
Avuçlarının hayat çizgilerinde,
Yer arayan notalar benim evvelim, benim geleceğim
Haydi be; gel artık, çökmüşüm dizlerimin üstüne
Çorak toprak toz, çorak toprak duman,
Ağıtmı istersin yoksa saçları kınalı dağlardan

Ah canım …,
Elveda demeden gittiğin gün, son bir bakıştı aklıma mıhlanan
Bakır bakraçtan ağırca yudumladın buz gibi suyumu
Ağırca adımladın boşluktan öteye sivrilenmiş ruhumu
İntiharın; toplanmış kirli bir poşette,
Yüzlerce düğüm atılmış duruyor bir köşede
Senin için ağlamadım ben, ama yağmur söz dinlemiyor ki hiç
Ne zaman seni düşünsem, gökyüzünden ağrılı gözlerime düşüyor.
Avuçlarımda birikiyor sessiz ve her daim senin şarkını söylüyor