Düngece sahur için kalktım yarı uykulu yarı baygın
Saate baktım 4’e geliyor bizimkiler’de sahur programı izliyor
Ben ise biran önce atıştırıp yatmanın peşindeyim gözümden uyku akıyor
O esnada tvden bir ses bişeyler sölüyor:
Dedim ses verin bizimkilere duymuyorum ne söylüyor
TVdeki ses şunu söylüyordu: bahçenden Bir Gül Ver.
O esnada düştü gülüm aklıma lokmalar çogaldı agızımda
Yut yutabilirsen artık baktım olmuyacak.
Çaldım bir tane sıgara bizimkilerden attım kendimi balkona
Söz vermiştim aslında o na sigarayı bırakmıştım
Ama yaktım ve daldım onunla ilgili her anıma
Şuan orda akşam saat 9. acaba ne yapıyor.
Yemek için hazırlıkmı yapıyor .
Yoksa yemegini yemiş bulaşıklarımı yıkıyor
Yada oturmuş benim gibi balkonda anılarımı tazeliyor acaba
Belkide benim gibi o da beni anlatıyordur yıldızlarına
Onu her haliyle görmeyi okadar çok isterdimki
İmkansızı istedigimi biliyorum ama napımm istiyorum işte
Onun bu hayatta nefes aldıgını bilmek
Onun bu hayata sımsıkı tutundugunu bilmek
En önemlisi vaar oluşunu bilmek te yeter bana
Sonuçta gökyüzüne baktıgım zaman gördügüm
Yıldızları oda görüyor
Her sabah dogan güneşle oda uyanıyor
Ay’ın o ihtişamlı halini yakamozu oda görüyor
Varsın birbirimizi görmeyelim sevmek yan yana olmak mı demek
Sevmek sevdiginin yanında olmasımı demek.
Bana göre SEVMEK sevdiginin hiçbir zaman
Yanında olamayacagını bildigin halde ondan vazgeçememektir.

BiR MaSaL