Ne çok aradım seni,
uzak, kuytu limanların buza kesen yalnızlıklarında
Sesine,soluğuna değil
gölgene tutunup kaç baharı tükettim,
küsmüş gülüşlerimin çehresinde..

Yağmurlarda unutup suretini,
gökkuşaklarına iliştirdim yokluğunu..
Ne çok bekledim gelişini
Umutla, kahırla, bitmek bilmeyen uslanmaz kırılganlığımla...

Sen hep oralarda bir yerlerde,
belki hüzünle izledin..
Ben se;
hiçbir zaman gelmeyeceğini bile bile
Olur da masallardan firar edip mucizeler
seni bana getirirler diye
kitapların kapaklarını açık bıraktım..

Ne çok aradım seni,
Denizlerin maviliklerinde
çoban yıldızının heybetinde
çocukların yazdığı,
buram buram baba kokan şiirlerinde..

Bir tek gidişin kaldı geride,
birde çocukluğumdan biriktirdiğim gülüşlerin
Ve ben tüm inancımla
on üç yıl daha beklerim
rüyalarıma gelirsin belki diye..