1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1417
Okunma
Varoluşun sancısı mı hayatın kendisi,
Kefene kadar umutla örtünmek mi?
Sevdiğinin kalbine bir kıble gibi diz çökmek mi?
Anlamasamda olur mu hayatı...
Yaşaya bilir miyim kendi dirisini sürükleyen bir hayalet gibi...
Doldura bilirmiyim bu sonsuz boşluğu,
Cennetim cehennemim hepsi benim,
Bir zümrütü ankayım kendi dağına uçan,
Yandıkça kendi küllerinden doğan.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz