yağmurdan sonra ışıl ışıl parlıyorken renkler
pembesini umut edindim yarınlarıma
yeşili serdim boydan boya çayırlarıma

bir adam yüreğinde vermişti
yedi rengin sağımını yüreğimin içine içine
sonra ne gökkuşağı ne umuttu yaşamın tonu

Unuttu kadın
Gökkuşağının tüm renklerini
Tutunmak istedikçe terkedildi

gökkuşağı masalında bir kadın/ın
tutunduğu her renk bir sancının
soluduğu her nefes bir gülüşün bedeliydi

her gülüş
en ağır ızdırapmış
gökkuşağı gibi renkli
kekeme gülüşler dudağında asılı kalmış

yerin ve göğün inadına
geçiyorum gökkuşağının altından
yedi rengin adına
hadi bunu da sayma
düşmediysem yadına

umutlar kadar taze hayaller kadar uzak
masum bir yavrucak gibi yüreği sıcak
kelebek ömürlü utangaç beyazın çocukları

hadi utanma!
gel sar beni; gökkuşağı gibi...



Yazan/lar: EMİNE45, İhsan POLAT, hyazici58, HÜLYALVER, Mehtap ALTAN...