Hayat bazen vahyin kesilmesi gibidir...
Bir duvarla bir pencere aynı seyrin bedelidir artık...

Sular boşuna akar musluklardan
Ve boşuna kirleniriz
Vücudumuz uğruna


Boşuna akar zaman musluklardan
Ve boşuna sayar
Saat
Kendine ayrıldığını sanmakla geleceği
Mesele durmaz kalbi gibi bir ölünün kolunda
Saymaktan vazgeçmez mesela olup biteni
Nasıl güvenilir ki
Haber vericiliğine
Bir doğum öncesinin

Mesela
Bir kaç rengi var diye gökkuşağının

Kutsarız kendi aramızda
Küçük yanılmalarla oyalanırız
Küçük yalanlarla mesela
Gözümüze bir gözlük camının ettiğini
Hangi düş etmişti ki
Doğal yanılmaları hangimiz doğuştan sevmedik ki
Anlamak saymakla


En fazla bir geceden bir sabaha uyanırız
Öğleden sonraları bir akşama o kadar

Ve pencereden sayıklarız krizantem sonralarını...

Bir anahtar deliği kilitlenmemize yeterdi de artardı bile
Odalarımız uslu kuytuluğumuzdan
Dört köşe
Manzaralar ve posterler duvarlarımızın hayaleti
Olmak istediğimiz ne varsa ve görmek istediğimiz kaç manzara
Ölüsüyle bile yetinmek isteyişimiz gibi asılıdır...aslı gibi
Düş gerginliğiyle onaylı...

Şiirin ruhuna ses veren değerli dostum Nebiha Muradi hanımefendiye sonsuz teşekkürlerimle...