10
Yorum
0
Beğeni
4,9
Puan
1562
Okunma
ayrılık rüzgarlarının bile terkedip
buz gibi yalnızlıkların sardığı anda
bir zemheri kış günü bir kadın geldi
sonrasında hergecesi ayrı bir ateşti
yaz oldu o yok ve bu şiir yazıldı o
HAYAT KADININA.
Bu gün sana uğradım ağır bir yükümle.
kapını çaldım gözlerinden giydiğim hükümle.
adını sayıkladım kaç defa o titrek sesimle,
içimde kaldı yine hevesim yok yoktun evinde.
henüz doğmadı güneş hava soğuk içim donuk!
donuyor içimde yüreğimde aldığım her soluk,
ne sıcak bir karşılaman var nede sıcak bir buyruk,
titriyor tenim sen yoksun güneş doğmadan soluk..
nerdesin şimdi ellerin kimin ellerinde?
o benden sakladığın gözlerin kimin gözlerinde?
bir kış günü sıcak hayallerim dondu çaresizce,
çaldım kapını kaç defa yoktun ve yıkıldım yine..
gökyüzünden yağan kar acılara döndü üstümde,
esen rüzgarlar fırtınaya döndü ben içinde,
sen her isteyişinde beni görebiliyorken evimde,
ben ne zaman gelsem yoksun yokoluşumsun birde..
uğraş aşkar
5.0
90% (9)
4.0
10% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz