Bir bakışınla, yangın yerine döndüm,
Yaktığın ateşinde, yüreğim kor olmakta,
Hayalin olmadan, bir kez bile seni düşünmeden,
Geçmez oldu, hiçbir günüm,
Bilemezsin, gönlüm hayalinle avunmakta.

Bitmez oldu, sabahı gelmeyen gecelerim,
Dilim durmaz, hep senin adını heceler durur,
Kalemim dersen durmadan, hayaline şiirler yazar,
Ve senin,
Önünde diz çöküp okunmayı bekler,
Gönlümdeki tahta oturdun, sense bilmedin.

Deli gönlümde, çığ gibi büyüdü senin aşkın,
Aşkımı bilmeden yaşadın sen hayatını hep habersiz,
Oysa benim hırsımdan,
Doldu, doldu boşaldı, kadehimde rakım,
Ve gizli, gizli hep senin için ağladım.
Sana yangın da, gönlüm çaresiz.

Kimse bilmedi seni sır gibi sakladım içimde,
Korktum, hayır dersin diye bir gün bana,
Bir gün sana evine gittiğimde,
Oysa deli sevdam vardı, dertli yüreğimde,
Yine de kaçındım, aşkıma hayır dersin diye.

Akşam olur gün batardı,
Sisli dağların, karlı ufuklarında,
Kadehimde arardım, senin o gamzeli yüzünü,
Sarhoş olurdum, atardım naraları izbe sokaklarda,
Korkardım dersin diye o hayır sözünü.

Ve dayanamadı dertli yüreğim,
Çaresizliğime,
Haydi yeter dedi, senin bu çektiğin çilen ne,
Elimde deste, deste kırmızı gül ve vardım evine,
Evet’ i umarken senden, hayır’ ı buldum
En sonunda, gönlüm oldu bir hayır yüzünden bur