Sadece hayalle yetinmeyi öğrendim beklide..
Hissedemedim,dokunamadım,gözlerinin içine bakamadığım bir tutkunun esiriyim..
O kadar çok isterdim ki
O sıcacık gülüşünü bir kerecik olsun görmek,
Sesini yanındayken duyabilmek…
Ama olmadı.
Koyu karanlıklarda bir mum ışığına hasret yasadım.
Sen gittin ve ben sadece baktım.
Yüreğime bir türlü o gitti diyemedim.
Çok uzaklardaydın sen.
Yüzünü görmeye hasrettim.
Umudumu, tüm bekleyişimi altüst etmişti senin mesafelerin.
Sen hiç yoktun ki.
Hayalle yetinmiştim,
Sadece yokluğunda yasadığım şeyleri yazdırıyordum kalemime.
Nefes almak bile canımı acıtıyordu yokluğunda.
Sen hiç olmadın ki.
Bense hiç…..
Yoksun ve ben hala o dipsiz kuyulardayım..
Sadece ben hissettim yanan yüreğimi,
Sadece ben duydum hasret çığlıklarını..
Arayamadım.
Sesini bile duyamadım.
Sadece ağladım ve sadece sustum.
Ne kadar susulacaksa o kadar sustum…
Ve o çok istediğin şeyi yapıyorum
Hiç giremediğim hayatından çıkıyorum

SUKUT-U ŞAİR