Birazdan rüzgar çıkacak
Yetermi dalından ayırmaya
Yabani sevgilerle süslenmiş bu canı rüzgar denen alçak
Ayırırsa
Hangi yuva yanacak
Dalımdan kopuyorum yavaş yavaş
Yaşam kaydımı tutan melike
Öldüğümde sicilimi
Şeytan’ın önsözünü yazdığı kanlı bir romana’mı kopyalayacak
Kıyamet
Son yaprak düştüğünde mi kopacak
Söylesene mavi can
Bittimi yaşadığıma dair bir an
Senin gözlerinde bir dünya kurmuştum ütopik ihtilallerimde
Durma şimdi yaşamımın geçtiği hayat otobanının kör virajlarında
Seni halkıma şikayet ettim şehir devrimlerinde
Tuuba ağacının 27.dalındayım şimdi
Düşer seceremin eşkalimi çizdiği bir yaprak daha bu senelerde
Ölmek yakındır ve sen ebedi
Gezinir kaldırımlarda sevdiğim kadınların fahişe suretleri
Bekle beni şimdi
Sokak senaristlerinin kayıp oyunlarında
Bi figüran can verir,
Yeni başlar bu trajedi
Çünkü her trajedi
Bir figüranın ölümüyle başlar bu coğrafyada
Ve tuuba ağacından savrulan her hayata
Sahipsiz bir dua giydirilir
Tamam
Her duanın sahibi Allah’tır ama
Bu dua ancak
Varoluşunda izin belgesi almamış
Mülteci bir bedeni diriltir
Tuuba ağacında bir halk
Kırık bir dalda hayata direnir
Ben düşerim birazdan
Bu rodos ancak
Beni vurup devirir
Kutlu olsun gelmemiş onlarca bayramı halkımın
Çünkü bilinirki
Bayram dedikleri
Kaybolmuş ruhların ibadetidir
Ve benim halkım
Ne kadarda kaybolsa ruhani kuşatmalarda
Sevgisini ezilmişliğine vurup ilerlemelidir
Şimdi
Gitsin geçmimin çıplak baldırlı kadın hikayeleri
Benim kavgam
Tuuba ağacından canım düşene kadar değil
Tuuba ağacı ölene dek sürmelidir
Sen mavi can
Git fügüran aklımdan
Bir militan geçer
Sensizlikten bu akşam
Ben artık yokum
Beni de ayırdı canım canandan
Ve bir can daha kalmadı
Canan’a can katan
Zaten gelişme bölümlerinde geçer adım tarihe
Giriş esnasında yakıldı hazana baş kaldıran gövdem
Sonuç ise
Üç hayatın bir canı götüreceği cinsten
Düştüm
Dalımda bir yaprak
Kalmadı sahiden
Adımı sil zihninden
Gittim ben
İzninlen
.................