Gönül, sevda denilen, rüyaya bir dalınca,
Bir daha, ebediyen, ayılır mı bilinmez…
Sevmenin, sevilmenin, lezzetini alınca,
Gün olur da sevdadan, cayılır mı bilinmez...

Derler ki, sevda yolu, bazen yokuş, bazen düz,
Sevenlerin mevsimi, bazen bahar, bazen güz.
Zalim hasret zemini, bazen çamur, bazen buz,
Üstünde yürünür mü, kayılır mı bilinmez…

Yârin yoluna bakan, gözden yaslar dökülür,
Yarım yürekler sanki bedenlerden sökülür.
Kimi mahzun boyunlar, yıllar yılı bükülür,
Hasretler kefaretten, sayılır mı bilinmez…

Kaderde yazılmışsa, vuslata erilirmiş,
Sevgi bağının gülü, nasipse derilirmiş.
Sevdalara, başında, bir ömür verilirmiş,
Cefa çeken yine de, bayılır mı bilinmez…

Bazen hasret uzar da, seven gönül yorulur,
Bazen vuslat saati, yeni bastan kurulur.
Bazen verilen sözde, bin sabırla durulur,
Bir ümit bir hayata, yayılır mı bilinmez…

Veli BOSTANCI