Ölüm ! ey sonu bilinmez hazırlık
Hangi suallerin cevabısın...
...cennet misin
cehennem mi...
yoksa zifiri karanlıkta ki görünmez tebessüm mü ?

Attila ilhan hep derdi “ geç kalmış ölü ”
Evet üstat : o değilse bunun ardında ki benim ...
Su gibi içimden akıp giderken yaşam
Bir hayat yanılsaması gibiydi korkularım ...

Üstadım ! sen kendini ölüme hazırladığını söylüyorsun da
Ya ölüm hangi korkusuyla geldi sana
Sıran gelince ölüme gerçekten gülecek misin ?
Yoksa yaşarken hep ağladın mı ?..
“korkacak bir şey yok hesap tamam “ diyorsun da
biz de sana mecburuz be üstadım !..
...bilmiyorsun
sen giderken tabutta asılı kaldı yüreğim
şimdilerde herkes : yaşıyorsun , diyor ya
yalan söylemekte hiç de gerilememişiz ...

"ölümde saklı kalan yaşam sadece gülümsemeyle çoğalırmış ; şimdi hangi harfi kucaklasam gözyaşlarım şiir oluyor... bana herkes seni soruyor üstadım !..


e.onbey