"Seviyorum" diye başlardı aşklar ve "Lanet olsun herşeye" diyerek biterdi hayat...
Lanet olmazdı aslında hiçbirşeye,
Aslında,
Kimse kimseyi sevmezdi...
Olan sadece yalnızlığı paylaşmaktı ve
Paylaşılırdı da söylendikçe usulen söylenir olan sözleri söylemek için...
Hayat acımasızdı ve Cehennem dumanlıydı.
Dumanında boğulunansa çoğunlukla sigara değil sadece sahte aşkların buğusuydu...
Yaşamak anlamsızdı herkeste ve
Herkes sadece işine geldiği zaman özeldi...
Özel olmak zordu ve her insanda şık durmazdı,
Şık duran kendini bilmez lanet okunacak tenlerde kendini tüketirdi...
Bedenler birleşirdi ve
Soluklar sıklaşırken insan sadece kendinden geçmez suni aşklar türetirdi...
Suni aşk "GDO’lu domatesti",
Koklasan kokusunu, yesen tadını beğenmezdin...
Sadece bakardın kıpkızıl rengine...
Sonra gün gelip zaman değişince o rengi hatırlardın,
Sabah aynaya bakıp gözlerini gördüğünde...
Evet,
Olmayan aşka ağlardı insanlar..
Olması için çabalamazdı belki ama ağlamak daha cazip gelir, ağlardı...
Yapısı bu değildi aşkın,
Ama "genetiği değiştirilmiş aşktan" daha fazlası da beklenemezdi.
R.E.K