VE ŞİİRİM
Ve şiirimi yaşamaya başladım:

Bu gece yanağından inmek istedim,
Bir gözyaşının yolundan, dudaklarından geçmek istedim.
Mührünü sırtıma alıp göğsüne damlamak…

Uykumdan uyandım, evimden çıktım,
Saate bakmadım, sokağına yol aldım,
Sarhoş ayaklarımla yalpalayarak…
Evinin karşısındaki parkta bir bankta,
Odanın ışığına bakıyorum, gece lambasına.
Uykum esir kaldı sevdanın ellerinde.
Sokak lambalarının loş ışıkları yüzümde,
Gözlerim perdeleri kapanmış pencerenin üzerinde.

Vakit ne çabuk geçti, gün ışığında sen varsın diye,
Güneşin ilk ışıkları gün yüzüne çıktığında,
Kapandı sokak lambaları.
Cebimden çıkardım küçük not defterimi, kalemimi,
Ve şiirimi yazmaya başladım.

Bu gece yanağından inmek istedim,
Bir gözyaşının yolundan, dudaklarından geçmek istedim.
Mührünü sırtıma alıp göğsüne damlamak…

Önce perden açıldı, sonra penceren.
Kafanı çıkardın dışarı, temiz havayı kokladın.
O yeşil gözlerin bana yöneldi, gördün…
Uzaktan da gelse öpücüğünün tadı, dudaklarımda,
‘Gel’ diyorsun, sesin ulaşmasa da kulağıma.
Dudaklarını okuyorum, gülümseyen kelimelerini.
Saatlerdir oturduğum banktan kalktığımda,
Sen de pencereni kapatıyorsun.
…

Kapıyı açıyorsun, sarılıyorsun.
Aramız bir nefes mesafesi, konuşuyoruz…
Ve ben şiirimi görüyorum gözlerinde…

Bu gece yanağından inmek istedim,
Bir gözyaşının yolundan, dudaklarından geçmek istedim.
Mührünü sırtıma alıp göğsüne damlamak…

…
“Aşkım.”
“Evet aşkım.”
“Ne zamandır buradasın?”
“Her zaman.”
“...”

“Neden geldin?”
“…”
Kağıdı cebimden çıkarıp uzatıyorum,
Ve şiirimi okuyorsun.

Bu gece yanağından inmek istedim,
Bir gözyaşının yolundan, dudaklarından geçmek istedim.
Mührünü sırtıma alıp göğsüne damlamak…
Buharlaşmak istedim, nefesine katılmak.
Bütün vücudunu dolaşmak istedim,
Her hücrene; sana olan aşkımı anlatmak…
Ve en sonunda kalbine ulaşmak,
Mührünü aldığım öpücüğü, kalbine kondurmak istedim.
Ve bir ömür boyu orada yaşamak.
Yaşlanmak…
Bu gece!
…
BN CN

Gecenin hangi sesi uyandırdı, beni sana?
Hangi melek imzaladı, seni bana?
MARSLI

28/05/2010

ŞİZOFREN SERAPLAR

Yalnızlığımın acısını kimler anlatabilir?
Elbette ki sadece ben anlatabilirim,
Bittiğinde hüngür hüngür ağlatan serapları,
Ve aşka şizofren bir hastanın rüyalarını…
(DEVAMI XASİORK ŞİİR SEÇKİSİ E-KİTABINDA…)