Birisi ki “neden ama” demeden.
Daralınca koşuyorsa, odur DOST.
İşi bozuk, sen de geç git görmeden.
Demeyip de görüyorsa, odur DOST.



Gerçekten az bulunan; insandır.
Alnında nur, taşıdığı nişandır.
Ölene dek sırrını, taşıyandır.
Sırlarınla ölüyorsa, odur DOST.



Yoldan geçsen, hal hatırın soruyor.
Bir gün göremese, deli oluyor.
Sevdiğini Allah için, seviyor.
Sohbetine ortak ise, odur DOST.



Dostluk, kardeşlikten daha ileri.
Dertli isen paylaşır, bu dertleri.
Parayımış pulumuş, geçin bunları.
“Ne kadarmış” veriyorsa, odur DOST.




Gerçek dost, seni kendisi bilir.
Böyleleri, elbet candan sevilir.
Düşkünlükte, aziz dostlar seçilir.
İyi günde herkes sana, olur DOST.



Gönül, dostu özler; içi daralsa...
Açılır gül misal, sohbete dalsa.
Dostluğu besleyen, ne değer varsa.
Duyup yaşıyorsa, işte odur DOST.
Mehmet Demirel