ÇEHRESİNDE BİR GÜLÜŞ HAYALLERİN...
MUM IŞIĞI ÖNÜNDE
Ve dalıyorum hep uzaklara hep uzaklara
öteleri arıyorum
biraz derinlere dalıyorum
Ve yazıyorum yazıyorum....

Bir yağmurki gökteki gece gibi bulutlardan iniyor
Akıp akıp uzaklarda yakınlarda sulara karışıyor!
İçimdeki bahçede yeşilçimenleri suluyor
Ve akıyor küçük yollu yataklardan derin vadilere..


Ama benim nedenm ne olabilir sence
tüketim nefesimi yalan bir baharın körpe ömründe
Sapasaf bir hayalin sönmüş ışığı
karanlık dünlerin korkunç hayali içerisinde
Geride kalmış birkaç ümidin mum ışığı önünde,
Sonsuza açan umutların gök maviliği kadar huzura ermişliğin deninde..

Söyle benim neenim ne olabilir sence
Yalan bir aşkın her yanımı sarmış
dikenli sarmaşıklarının canımı sızlatan acıtan
renkli çiçeklerinin büyüsü, başımı döndürmüş sarhoş kokusuyla
Akılsız saplantılı bir tutkunun sonbahar sahoşluğunda...

Söyle benim nedenim ne olabilir sence
Takviminden sayfalar dökülüpı kopulup gitmiş yarınların
Arta kalmış yırtıklarının bantlı şiirlerin hayalerin hatıraların
ve yanmış yıkılmış mazinin küleri arasında kalmış,
çizgileri kaybolmamış bozulmamış
renkleri solmamış ümit dolu hayalerin
güzel hoş rüyalar vadeden yarınlar için,
çehresinde bir gülüşten başka.

Ahh söyle benim neenim ne olabilir sence
başı dönmüş bir girdapta okyanusun sahilerindeki maviliğin
beraklığına kavuşmak
Ve sonra ufuklarında sularına açılmak için
çırpınan soluk alıp verebilen bir şamandıralı hulyalı gizem,
meltemsiz bir çölde serap olmaktan başka

Söyle benim gizemli, ağaçlardaki yaprakların dalların arkasına gizlenmiş.
Bulutların, geceleyinki yıldızların çiçeklerin tomorcuklarına saklanmış
Bana deliler gibi aşı sevgilim...