neden bitmiyor bu feryatlar
ana yüreklerinin acısı
eriyip ateş olan
yürekleri kavuran
babaların sessiz isyanı
selvi boylu
şehit yiğitlerinin ardından
çaresiz, boyun büküşleri...
yiğitçe direnip
tüm dünyaya meydan okuyuşları
bir "DUR" diyen olmayacak mı?
bu haya edilecek gidişe
bu çaresizce ölüşe
için için tükenmişe...!?
karşında savaş var
cephe yok...
kahpece imha var
mertçe, erkekçe
tam erce düşman yok...
yazık değil mi?
günah değil mi?
Allah’tan reva mı?
yirmi yaşında
otuz yaşında
gemgenç çağında
gencecik evlatların
ana kuzularının ölmesine!!?
en dinamik çağında
en güzel yaşında
vatan korumaya
namus borcunu yapmaya
Peygamber ocağına
hudut boylarına
evlatlarını gönder
bir kör kurşuna
birkaçşarapnel parçasına
hayatını ver...
Albayrağa sarılı
şehit olmuş naşıyla
baba ocağına geri dön...!!!
buna ne dayanır?
hangi yürek
hangi can
hangi ana
boynu bükük
çaresiz baba dayanır...
bundan gocunan,
bundan erinen,
bundan kaçınan,
bunu istemeyen yok...
görevimiz.
bizleri analar
bizleri babalar
bizleri milletimiz
bunun için,
vatan,
namus borcu için büyütür.
bu günler için besler...
bizler Türk’üz...
canımız vatanımıza feda
canımız bayrağımıza feda
canımız ulusumuza feda
canımız özgürlüğümüze feda...
hür doğduk
hür yaşarız
ölümümüz de
hür olsun isteriz.
Fakat, bu dayanılmaz...
bu askerin kaderi
bu güvenliğimizin
kaçınılmaz bedeli,
akibetlerin sonu değil ilki
her askerin, gencimizin
değişmez kaderi
sonu oldu artık...!!
işte, buyna bir çözüm gerek
ve bizim adımıza
bizim oylarımızla
bizi yönetmeye
bu ulusun kaderine
geleceğini etkilemeye talip olanlar
buna bir son bulmalı
bu gidişe "DUR::!!" demeli,
başaramıyorsa,
başaracak birilerine,
bu görevi bırakmalı artık...
asıl vebal burada,
Mahkemeyi Kübra’da
nsaıl cevap vereceğini,
kendi ahiretini,
nasıl kurtaracağını,
düşünmeli...
düşünmeli artık.
seçenler de ellerini
vicdanına, kalbine koyup
düşünmeli...
düşünmeli,
çoook düşünmeli artık.

21. 07. 2010
Suat TUTAK
(son şiirlerimden)