Her dem Karşıyaka’da
Ruhuma bir ab-ı hayat sunulur
Lalezarım solgundur biraz
Ama hep dirilmeye muktedirdir.
Elemim sarsada bazen benliğimi
İzmir’in o güzel yüzü
Temizler Dünya’yı kirden pastan
Sefihlik göçer gider.
Hicranımın matemi biter artık
Gelsin bu şehirde ikbal günlerim
En güzide nağmelerden devşirilmiş
Vapur seslerinin ahengiyle
Beyaz sayfalarda dirilmiş
İzmir kokan deniziyle.
Kurduğum her hayal İzmir’in izlerini taşır
Koşulur bu gerceğin peşinden
İstemem vuslat-ı hüsranı
Keyfiyyet sırrıyla kaim
Yaşansın isterim her daim
Gönül ikliminden mülhem
Her lahza İzmir’de uzun bereketli bir ömür...
Adım adım
Hülyalarımın gölgesi sen
Dilde gamsın,neşesin hanidir bilirmisin ey Izmir!
Sevdalara koştuğum demlerin adısın artık
İstemem geçmesin ömrüm senden uzakta
İstemem yalnızlığımı İzmir’im sensiz..
Şiir dilim Istanbul olsada
Gönül Izmir’e sevdalıdır
Olsun bu şiirim bir hatıra
İzmir’e ithaf maksadıyla....

Timur ŞAHİN