Bir şiirini okudum
Geçen gün bir dergide
İçindeki pişmanlıkları
Ruhunda esen kasırgaları
Dondurucu soğukta kalan yüreğini
Yokluğumda kalbinin acıdığını
Yasaklar içinde kaybolduğunu
Bensiz de,
Benle de olmadığını
Damarlarında kan gibi dolaştığımı
Seni bir gün terk edeceğimi
Verdiğim acıuların
Büyüyüp yanardağ olduğunu
Yazmışsın...
Bir de dönüp bana
“Bu acıyı niye verdin ? “
Diye de sormuşsun...
Başka nice suçlamalar okudum
Satır satır...
Aşkı zorla kalbine sokup
Karşına geçip seyretmişim
Ölümü istemişsin bu yüzden...
Öyle mi dersin?
Gerçekten mi?
Gerçekten mi söyledin bu sözleri?
Terk etmek mi istiyordun beni?
Kalbinden aşkımı atmak mı?
Kolay olmamış “ELVEDA” demek,
Yüreğin parçalanmış,
Kavrulmuş acıdan...
Vay be...!!!
Ne acımasız biriymişim ben?
Yazık olmuş emeklerine...
Bunca sözü niye yazdın güzelim?
Bir kelime yeterdi bana.
“GİT “ diyecektin...
“ GİT ve ARAMA...”
Yeterdi her çözüme...
Ya da kalbimdeki hançerini söküp
Alnıma bir kurşun sıksaydın...
Daha kolay olmaz mıydı?
Sevdamın ağır olduğunu,
Herkesin taşıyamayacağını,
Başında söylemiştim sana...
Ne gizlimiz kalmıştı ki...!?
Ama sen üzülme güzelim.
Pişmansan eğer aşkına
Sevgim ağır geliyorsa,
Taşıyamıyorsan sevdamı,
Ben boynumu büker,
Aramam seni bir daha...
Göz yaşlarımı içime akıtır
Yüreğimin yangınını söndürür
NİSAN GÜLÜMÜ soldurmam...
Sevdam için ölmek gerekiyorsa,
Hasretin boğazıma geçecek
Düğümlü bir ilmikse,
Gözümü yummadan onu da yapar,
Gülücüklerle,
O yağlı urganın ucunda sallanmayı,
Yaşamıma son vermeyi,
Sana olan sonsuz sevdam için,
Hasretim aşkına kabul ederim...
Yeter ki sen;
Evet, sen MUTLU OL...!!!
Yeter ki sen,
Evet sen, acı çekme...
Nisan güllerin sonsuza dek
Mis gibi kokmaya devam etsin.
Hayat veren kahkahaların
Gerçek olmasa da,
Benden başkaları için devam etsin...
Ama onu yaparken,
Yüzündeki maskeyi çıkar.
Maskeyi çıkar da,
Altındaki, akmaya devam eden,
Göz yaşlarını herkes görsün...
Yeter ki, maskesiz, acısız
Gerçek kahkahalar olsun.
Çünkü sen,
Mutlu olmaya layıksın...
Hep kokmalısın,
Gönlümdeki yediveren gülleri gibi.

26. 05. 2009
Suat TUTAK
NOT: O tarihte yazdığım bu şiir, bugün gerçek olduğunu sandığımdan şimdi yayınlıyorum.