Kahvenin duvarına yapışık bir ekrandan
Tozpembe dünyaları dağıtıyor Başbakan
Bir taraftan yoksulluk işsizlik diğer yandan
Aç karnına içtiği çaydır içini yakan

Söylenen her bir sözün ardından bir homurtu
Kimisinin ruhunu sardı hüsnükuruntu
Sakallı haykırarak başbakanı savundu
‘ Yaşa be küheylanım sensin tabular yıkan’

Memlekette açlık yok diyorlar her seferde
Aç olsa da insanlar inanıyor bu ferde
Sormuyorlar adama çalışacak iş nerde
Kahvenin ortasında konuşuyor çığırtkan

Ardı arkası gelmez Âdem’deki ağrının
Derisi kat kat olmuş yana yana bağrının
Sancıya faydası yok ekrandaki çağrının
Susmayı gerektirir bizde ki adap erkân

Yere yığılıverdi Âdem işin kötüsü
Peltek bir dille tekrar edildi amentüsü
Elinde kalan içi boş bir ilaç kutusu
Ürkek serçeler gibi bedenden kaçıyor can

Üç sandalye üstünde upuzun yatar Âdem
Başbakan’sa ekranda refahtan vuruyor dem
Yalancı söylemlerle yaratılıyor gündem
Beden bal mumu gibi sarardı donunca kan

Ölüm acıda olsa kurtuluş Âdem için
Kimse hesap sormuyor bu yalan neden niçin
Senin ekonomini yerlere vuruyor Çin
Bu gaflettir insanı hassas yerinden yakan

Coşari sinirinden gözünden akarken yaş
Gafletten her yalana inanıyor vatandaş
Mademki Müslüman’ız mademki olduk gardaş
Bana ihanet eder benim içimden çıkan

10.07.2010/Samsun

İbrahim COŞAR