Ben bir mafya kadınım,tehlikeliyim, duygu mafyası adım,
Bazen yolda,bazen çorba pişerken mutfakta,belki duşta,
Neredeysem nerede işimi bırakır aklıma düşeni yazarım,
Ben bir mafyayım davranmayın silaha kalemimle yakarım,


Demir kalıplarda işkence ,kalbi yoran cümleleri atarım,
Herkes failün,failatün, mefülün mefaülün, der, ben atar tutarım,
Farsça,arapça kıçına yer tekme,ben o devin türkçesine koşarım,
Ben bir mafyayım davranmayın silaha kalemimle yakarım,



Duygularınıza haraç keser,vermeyene söke söke zorlatırım,
Sonra onları rüzgarlara savurur sıcak,soğuk,üzerinize eserim,
Herşeyi, eski ev ,insan,küçük karınca dahi beynime kazırım,
Ben bir mafyayım davranmayın silaha kalemimle yakarım,


Ben duygu mafyasının ele başıyım,suçlayın ne yaparsanız yapın,
En ağır suçtan yargılatın savcılığa verin,ellerime kelepçe takın,
Hücre hapsi,palanga,vücuduma kırbaç kuru ekmek su,aç bırakın,
Ben bir mafyayım davranmayın silaha kalemimle yakarım,

BEN DUYGUSUZUM ŞİİR SEVMEM
DEME SAKIN SENİDE YAKARIM.....

BİNAY SEYMEN,
16.7.2010