0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1272
Okunma
gün geçtikçe
ne saçma şiirler yazar oldum
sıcaktan beynime inme mi indi
yoksa daha mı az konuşur oldum
seni tanıdıkça
duygularımı ben konuşmadan da
anlıyordun nasılsa
üstelik sen hiç kurmadığım
cümlelerden hiç ummadığım
yakıcı şiirler asıyordun
çatlak duvarlarıma
beni benden saklıyordun
kendimden utanmayayım diye
bense seni yalanlıyordum
gece bültenlerinde
polis kayıtlarına geçmesin ismin
kalem tutmadan kitap yazmak
işte benimki de
nerden bileyim gözlerine bakınca
şaşıyor zaten dünyam beni böylesi
sevebilmen ne kadar da mantıksız
bilmiyorum saçlarındı sanırım
seni böylesi şefkatli
beni de duyarsız belki de
gamsız kılan
seninle ölmek diyordun
galiba en mutlu günüm seninle
yaşamak değil seninle ölebilecek
kadar mesut olmak
