SERZENİŞ
Gönlüme kor ateşler düşüren kız
Aldında kalbimi nereye attın
Meylimi zülfüne verdim zamansız
Zay edip ömrümü çöllere attın

Ey gülden de öte dikensiz çiçek
Lal edip beni dilsiz bıraktın
İnanki son demim ömrüm bitecek
Mecnun’a çevirip yarsız bıraktın

Senmisin baharımı kışa çeviren
Ezdin güllerimi susuz bıraktın
Neydi seni benden nefret ettiren
İnsanım,dert verip derman arattın

Çaresiz aşkımın çaresimisin
Onca hatırayı nerede yaktın
Kaç gönüle girdin usanmazmısın
Sevmeyi ne vakit nerde unuttun

En tatlı rüyamdan uyandıran sen
Vakitsiz gittin şaşkın bıraktın
İsmini cismini unutturan sen
Yıktın bu gönlümü harap bıraktın

O aşık ki seni bıkmadan seven
Ruhunu canından çekipte aldın
Umut edip seni her gün bekleyen
Madem gidecektin ne diye geldin
Mustafa Köroğlu