0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2652
Okunma
yanlızlar rıhtımında bir adam
sabah aydınlığına uyandı.
hep gece yarısından sonra ona mekandı.
bir de karanlık vardı yanında...
sevme
sevme karanlığı derdi
seveceksen gecenin karanlığını sev
mehtap ondadır
ışık ondadır...
karanlık
gecenin karanlığını sevmedi
sabahın aydınlıgında
mehtabın güneşe nöbeti devrettiğinde
kayboldu
karanlıkta kaldı yine...
karanlığı
dost bildi adsız bedevi
elbette yüreği gibi
vardı onunda bir adı
ama
adı
" her neyse "
adından önce kendini verecekti
veremedi
karanlığa diyemedi adını da !
ama bir söz verdi
o sözünden dönmezdi
yalansız her kelimesi
her harfi
karanlıgı dost bildi
özünden öz bildi
sevdi
her daim sevecekti
karanlık der se aman
ışık olacak
elini tutacak
gözüne bakacak
saçını okşayacak
tarlada koşacak
kumsalda yuvarlanacak
ama ...
