1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2283
Okunma
Yağmurlu ve sisli bir eylül akşamında,
Elimde rengi solmuş bir sarı yaprak.
Bir anda ömre benzettim sarı yaprağı
Sonsuz aleme giden mutlu son gibi.
Gün gelir sende solarsın, bir sarı yaprak gibi,
O zaman anlarsın, kıymetli gençliğini.
Sarhoş nameleri duyar gibi çınlar kulağın.
Ama nafile, kaybedilen gelmez geriye,
Hecelerim yarım kalmış, bomboş mısralar,
Dizelerim sararmış, yitirmiş anlamını.
Beyhude geçen ömür, çileli hayat,
Dalına tutunmayan bir sarı yaprak gibi.
Bir sonbahar günü, vakit ikindi,
Hüzün var, rüzgarda ayrılık vakti.
Veda ziyareti yapmakta güneş,
Benide götür bir sarı yaprak gibi.
Götür benide gittiğin yere,
Adım gibi inandığım meçhule.
Sonbaharın şudur bende tarifi,
Burada ölüm var, orada diriliş vakti.
Nedim Yücel/İstanbul
16 Eylül 2004 (Sonbahar esintileri)
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz