içimdeki en derin sessizlikte seni buldum
akıl sustu gönül başı boş artık
hayretler içinde izliyor olan biteni
kimi kandırabilirdik ki...
bu kadar çok severken birbirimizi

yanılgılarıma bir cevap arıyorum
niye senin sevginide ben yaşıyorum
uzaklıklar bensiz bırakabilir mi seni
yabancılaşabilirmisin benden , inanamam

gizli saklı bir düş olmaktan çıksın artık
sevgi sözlerini içimde hissetmeliyim
uzaklıklar bizim sevdamızı engelleyemez
kim ne derse desin sana adadım aşkı

tövbe ederim dönüp tutarsan elimi
aşktan canım yandı benide anla aşkım
kapılıp gittiğim gönüllere sadık kaldım
korkularına gem vur sarıl aşkım...

hayır deme bana kapıl rüzgarıma
kapılki yaşayalım sevdamızı doya doya
uzak deme uzak kalma benden can özüm
eriyorum aşkın ile gel sarıl sevgime

teninde eririm tenin deyse tenime
sorgulamam aşkım gözüm kör sende
söyle... yüksek sesle sevgini
bırak geride hüzünlü yarınlarını
sev sadece seninle can bulan yüreğimde
es estirebilidiğin kadar aşkın rüzgarını



Yunus Özkan

11 Temmuz 2010 23:45