asi bir rüzgar gibi esip geçti
ardına bakmadan yıllar
bazen çılgın bir deniz
bazende süt liman
mazi olup kapandı hergün
birbir ömür sayfam

gökkuşağının tüm renkleri
hakimken dünümüze
masumduk çocuklar kadar
cam kadar şeffaf
ve kırılgandı gençliğimiz
hergün biraz daha suskun
daha bir yorgundu ,dünden yüzümüz
acılarla olgunlaştık herbirmiz

yabancı gözlerle aynalardayım şimdi
kaçyaprak kaldı zulasında hayatın
kaç gün
kaç mevsim görecek yabancı gözlerim
kaç zaman kaldı,kaçınılmaz emre
kaç gün
çözülecek kaç düğüm

toplamı olmayan hayatın
elde kalanı kaybolan yıllar
kırık dökük anılar
birde yaşanmamış
sevdam kaldı oltasında hayatın
işte buyüzden
ayaklanır öfkelerim bazen
arşa deger isyanlarım

biraz cilve biraz naz
geçmez dediğimiz yıllar
veda bile etmeden
el salladılar



18.05.2010
FERHAN ERDOĞAN