5
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2426
Okunma
Aslında şiirimin hikayesi yok.....Buna yaşanmışlıkların kişiliğimizde oluşturduğu duygular diyebiliriz...Çocukluğumdan bu güne geçirdiğim duygusal çalkantılar( ailevi,kişisel..) benim bu çağın insanı olmadığım duygusunu veriyor bana...Hassas ve kırılgan bir yapıya sahip olmamında bunda katkısı var..Bu nedenle şiirimin özel bir hikayesi yok..Artık hüzün o kadar hayatımla içiçe ki; neredeyse onsuz yapamıyorum..Bu şiirimi böylesine bir günde yazıp ,gönderiyorum..
Sevgiyle kalın
Benim adım hüzün..
Benim adım hüzün,
Başka sevdalarda yok ki,gözüm.
Çocukluğum,gençliğim,hayallerim,
Nerede yıllarca aradığım aşkım?
Nerede,nerede saklı bahçem?
Sığınağım,son durağım,
Koşmaktan yorulan ,yorgun gönlüm..
Dur artık,dur..
Yetişemezsin!!
Akıp giden zamanın ardından,
Hüznümdür duygularımı ayakta tutan..
Hüznümdür damarlarımda,akan kan..
Hüznümdür gönül yarama tuz basan..
Kalbimi ağlatan,acıtan
Sen neymişsin be hüzün...
Ne olmuş,
Beni böyle yaratmışsa yaradan.....
Gözlerimde bitmeyen hüzün
Bir gönül yarasında,
Hayalini arıyorsam ,
Ömrümün sonbaharı ,
Güz’ü gelmiş,gidiyorum,
Hasretlik sözün bittiği an,
Ayrılıksa ölüm.
Arkamda bir iz bırakmadan
Gitmek istemiyorum,
Bu vefasız dünyadan,
.
GÖNÜL BEYAN KAYNAR
5.0
100% (2)