Kış mevsimi gibi duygularım...
Sobada odunum yok, ateşim yok
Üşür durur yüreğim,
Anılarım üşür,yaşadıklarım dondurur ,üşürüm
İçimde kar fırtınaları ,
Kanımı dondurur
Duygularım buz tutar,donarım..
Hayat öyle üst üste darbeler vurur,
Kalbimin duvarlarına ...
Planlarım altüst olur...
Üşür umutlarım,sevgilerim..
Güvendiğin dağlara kar yağar,
Sırtından vurur en güvendiklerin..
Acıyor acıyor kalbim..
Ne zaman dinecek bu fırtına..
Ne zaman bitecek bu kış mevsimi
Ne zaman yağacak hayatıma
İlkbahar yağmurları,
Mis kokan çiçekleriyle
Ömrüm geçmesin hep hüzünle,
Tanrım ,hiç değilse bundan sonra..
Kader gülse yüzüme,gönlüme,
Hoş gelse hayatıma..
Hoş gelse yüreğime...
hayat güneşim...
Kışlar bahara dönüşse...
Hep özlediğim çiçekler açsa...
Yüreğimde,gönlümde...
Sevinçten ölsem bir anda
Mutluluktan uçsa gönlüm
Taa uzaklara...
Arkamda bıraksam o kasvetli kışları..
Unutsam,acıları,tüm anıları
Kalbimde çöreklenmiş kışları..
Fırtınaları,kara kışları
Özlemler,hasretler kalsın anılarda
Mutluluk,ey mutluluk
Hoş gelsin hayatıma
Yaşamam için
Katlanmam için bu hayata...


Gönül Beyan
emekli öğretmen