Deniz ve Ben
Akşam güneş soyunup girer iken denize,

Serin bir rüzgar düşer mahsun gözlerimize.



Bitkin ellerimizi sallayıp arkasından,

Son parıltı dökülür gündüzün yakasından.



Ağır ağır çekerken akşamı yaşlı gözler,

Gece denizi örter acılarımı gizler.



Akar karanlıklardan ruhuma mavi hüzün,

Ne yöne dönsem çıkar karşıma masum yüzün.



Ay sapsarı teniyle bu tılsımı bozarken,

Hicran eser kalbime parıldayan denizden.



Kurşun sırtlı balıklar dalıp dalıp kaybolur,

Her akşam bu sahiller aşıklarla doludur.



Kiminin dudağında bir ayrılık ıslığı,

Kimi kalpleri kırık seyreder karanlığı.



Ben her akşam bu vakit, bu sahilde olurum,

Dalarım hayallere ufukta kaybolurum.



Bazen nağme olurum bir balığın dilinde,

Bazen sürüklenirim dalgaların elinde.



Beni arayan varsa bu sahillere gelsin,

Güneşin batışını bir de burdan seyretsin.



Yine akşam güneşi girer iken denize,

Hüzün düşer denize, hicran yüreğinize.