Bahar kokar nefesin, üç dal üç fidan sallanır esmelerde,
Yalnızlıklarda saklı gümüş yaprak,
Mavi ve yeşil açar güneş sabahında düşlerin,
Ağlamaklı gözler, tavşan kanı, berrak – kınalı
Yenerim sessiz isyanlarımda kahpelikleri – acıları,

Sürgünler yaşarım umutsuz sevmelerde – sınırsız
Kör zindanlar düşlerim yüreğin en kuytusunda – apansız,
Sıralarım bir-bir sızıları kırık – dökük dişlerime,
Hapsederim ızdırapları – doğrarım bir - bir karanlığa,

Yoksulluklarda özlüyorum kaçınılmazları,
Engellenemez çığ, sonsuz akımlarda tükenirim bir başıma,
Gülüşler öylesine masum ki, saf ve üryan,
Kapanmış gözlerimden içerim ay ışığı,

Can tılsımında ilerliyorum patikasında ölümün,
Ve canımın saklısında bir can,
Sevdalar akıtıyorum sessiz geceye - kan değil,
Sıktıkça kemendi cellad, kahpe ve sinsice,
Tarihe bir utanç daha asıyorum – üç fidan gölgesinde,

Ve sonrasında;
Bir ah yükselir derin kuytulardan, ustura gibi,
En keskinine doğranır yürek,
Ellerim, sonsuz gelmezlere sevdalı,
Yüreğim ceylan, yaralı ve ürkek,
Koşarım dar ağacına – tereddütsüz,
Kırıldı kalem gecede, özürsüz.
Susmalar; boğuk ve üzgün,
Ben,….
Ölümlere gülümserim, isyansız… İMKANSIZ
Alıp gidiyorum beni buralardan - bir başıma..
sevdasız…