Kasım ayının sonunda doğurmuşsun beni.
Biliyorum, haylazdım.
Daha doğrusu bakkal Mustafa öyle söyledi.
Her geldiğimde bir şeker alıp,
kaçıyormuşum.
Doğru mu anne?
Mustafa bakkal öyle diyor.

Biliyorum,beni büyütürken
çok acı çekmişsin.
Bunu da babam söyledi geçenlerde,
Sen yoktun yanımızda.
“Annen geceleri uyumazdı.”dedi.
Geceleri uyumazdı.
Seni uyutmadığım için,
özür dilerim.
Bilseydim annem olduğunu yapmazdım.
Seni sadece isteklerimi ağlayarak ilettiğim
biri zannederdim küçükken.




Biliyorum,şimdi büyüdüm.
Seni hayla seviyorum merak etme.
Ama sen yokken yanımızda,
babam anlattı yine.
Bir gün beni bile hatırlamayacak kadar
unutmuşsun her şeyi
Beni alıp camiye bırakmışsın,
babam gelip almış utanarak.

Neden bunları açtım ki şimdi?
Neyse anne, geçti işte.
Şimdi ne sen varsın yanımda
ne de babam.
Hadi hoşçakal.