Açık denizdeyim gülüm
Ne yana baksan büyük bir boşluk
Arada bir sandala vuran cılız dalga sesleri
Şılap şılap şılap
Yüzünü yalayan hafif bir rüzgar
Gök yüzünde bir birini selamlayan
Referans yapan birkaç küçük bulutlar
Arada bir denizi kontrole çıkmış martılar
Üstümden geçerken merhaba dercesine
Kafalarını usulca sallıyorlar
Sonra uzaklardan gecen bir geminin dalgaları çarpıyor sandala
Ak köpükler sarıyor etrafımı
Birkaç tanesi davetsiz misafir oluyor kayığıma
Doğruluyorum yattığım yerden
Kürekleri yokluyorum
Sonra içime birden bir ürperti düşüyor biraz korkuyorum
İçimden geçen geminin ardından gitmek geliyor
Ama üstümdeki miskinliği atamıyorum
Yeniden uzanıyorum sandalın kıç tarafına
Dalıp gitmek üzereyken uzaklara
Hemen önümde meydana geliyor korkunç bir manzara
Kocaman bir köpek balığı olanca ihtişamı ile dolanıyor etrafımda
San ki bana göz dağı veriyor
Ne işin var dercesine benim mekanımda
Toparlanıp doğruluyorum içim ürpererek
Bir yunus hızla geçiyor öbür yanımdan bana gülümseyerek
Kısa süre sonra başlıyor bir karmaşa
Ne vahşi bir görüntü
Ne üzücü bir temaşa
Köpek balığı ile yunusun kavgası
Beni sallayıp duruyor bu kavganın dalgası
Ak köpüklerin yerini kapladı kızılca kan
Yunus son bir çığlık attı can bedenden çıkmadan
Sonra duruldu deniz
Nasıl parçalıyordu avını köpek balığı bir görseniz
İçim kalktı birden düştüm sandala
Kendi kendime kızmaya başladım
Ne işin vardı burada senin budala
Sonra çoğaldılar bir iken iki, iki iken beş oldular
İşleri bitince hepsi birden bir anda yok oldular
Gömülüp gittiler karanlık sulara
Düşündüm bir türlü kızamadım onlara
Hayat bu olsa gerek
Birilerinin yaşaması için ihtiyaç var yunus gibi kurbanlara
Kanunu bu doğanın yaşadıkça görecek
Bir canlı ağlayarak doğacak
Bir başkası ağlayarak ölenini gömecek
Çektim kürekleri kıyıya doğru yavaş yavaş
Güneş yaslanırken tepelere
Yine elim boş dönüyorum ne söyleyeceğim bizim evdekilere
Ekrem MADENLİ
04/07/2010