3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1738
Okunma
Gündüzden daha aydınlık bir geceydi benim için,
Seni gördüğüm o ilk gece...
Yere bakan milyonlarca gözü andırıyordu yıldızlar,
Derin deryalara düşmüşcesine,
Yakamozlar saçarak parlamaya başlamışlardı...
...Ve seni gördüm;
Cennetten bir kenç kız dedim içimden...
Saçların gecenin kör karanlığıyla alay edercesine pırıl pırıldı.
Buz gibi keskin,kor gibi sıcak bakışların,
Bedenimi çepeçevre sarmıştı adeta...
Elini uzatıp bana dokunacak olsan ,
Eriyip giderdim herhalde...
...Ve sonra yavaş yavaş uzaklaştı o yıldız tanesi gözlerin benden...
O an yaşama arzusu asılmışken boynuma,
Ölmeyi istedim...
ve hafızama altın çivilerle çivilediğim o güzelliği unutmamaya
YEMİN ETTİM...
Cevap Yaz