Vazgeçmedim senden
Sanma ki ayrılığın neşteriyle sırtından vurdum
Ürkek,fısıltı tınısından öteye geçemediyse sesim
Sessizliğim
Bil ki ben seni,geç kalanı olduğum bitimsiz sevdamızın
Şimdiye yüklenen ürkütücü kefaretinden korudum..

Vazgeçemem ki senden
Parmak ucumda seni yazan sözcüklerin kanayanıyım
Kanayanımsın benim.
Artık düşecek payıma sensiz adımlarıyla gece
Söylesene biz hangi zamanın geç kalanı
Zamanımız varmıydı bizim.?


Vazgeçilmez ki senden
Her gelişine koyu bir gidiş eklenirken
El kemiksizliğe,ses kimsesizliğe terkolur
İzi yakar titreyen dudakların tükeniş vaktini
Ardında bir yürek parelenir sevdana titreyen
Gidişin bir asrın sızım sızım sızlayan yarısıdır
Gidişin en devasız derde,beni bıraktığın boşluğun sonrasızlığıdır.


Vazgeçmem ölüm gelsin
Yüzünün olmadığı her sabah da ölüm gelsin.
Sen gel ve sus
Parmakların saçlarımı yüzüne sersin
Sen sus
Ve
İkimizi kendine sığdıramayan mevsimler
Artık durup sığınsınlar,en yüzsüz eşgallere.



/Şiirime ses/nefes olan ve bu videoyu hazırlayan değerli dostum,yoldaşım Hasan Karaşahin’e sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum./