66
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
3705
Okunma


Ne halis bir kul oldum, ne de Resule ümmet
Fazlaysam bu dünyada kurşuna dizin beni.
İnsanlığa hayrım yok, bende bütün melânet
Karanlık değirmende taşlarla ezin beni.
Kazdıkları kuyuya akıttım hep kanımı,
Yaranmadım kimseye hiçe saydım canımı.
Nasıl veririm bilmem ben bu imtihanımı
Haddelerden geçirin, imbikten süzün beni.
Şeytan, vesvese taşır mazlum gecelerime
Ruhumdaki ihtilâl şahit hecelerime...
Bağrımda sessiz infaz zemin nicelerime
Kollarımdan bağlayıp epeyce üzün beni.
Huzuru bulamadım dünya denen şu handa
Med-cezir yaşıyorum, karanlık bir limanda.
Zehirden peykan batar, yüreğime her anda
İster çekin çarmıha, isterse yüzün beni.
Bırak gideyim hayat! Her bir tadından bıktım
Dertliler kervanında zaten zirveye çıktım.
Heybem isyanla dolu, kulluk tahtımı yıktım
Garipler makberinde bir yana yazın beni.
Âsûde yerle yeksan bu kar başa yağacak
Esir düştüm kadere, ha boğdu ha boğacak.
Kara bahtın üstüne güneş nasıl doğacak
İşte ahval ortada anlayın çözün beni...
Fatma Pınarbaşı
29/06/2010
PEYKAN = Okun ucundaki sivri demir.
5.0
100% (40)