28
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
2729
Okunma


Med-cezire dönmüşüm bekliyorken baharı
Zemheri ümidime paslı kilit vuruyor
Olmadı ümidimin baharda iftihârı
Her gecenin sabahı hayâlimi yoruyor
Sahipsiz bir gölgeyim yaşadığım dünyada
Sırtımda taşıdığım yalnızlık elbisesi
Damar damar kan sızar baktığım her aynada
Çalınmış duyguların hüzün kokar bestesi
Sanki son suçlu gibi gâm- keder beni arar
Daha ne kaldı diye kâbuslar yaşıyorum
Beklemekten daha zor kararsızlıkta karar
Küskün ırmak gibiyim yönümü şaşıyorum
Âsûdeyim sükûtu yutkundum düğüm düğüm
Ateşten gömlek giydim kumaşında sen varsın
Züleyha’nın gözüdür Yusuf diye gördüğüm
Tut uzanan elimi varlığın beni sarsın
5.0
97% (28)
4.0
3% (1)