Dar bir sokakta direkteki lambaydı
Her zaman fersiz ışıkları ile yanardı,
Ta ki ;
Sabah ezanı vakti,
Işıklarını kapardı…
.Gece mesaisinden dönen bir işçi gibi..
Yorgun yatağa atardı kendini;
Direk ayaktaydı ,
Uykuda bizimkisi...
Karlar oynaşırdı kışın ışıklarının çevresinde,
Ömür tüketmişti, karanlığın pençesinde,
Huzuru istemişti;
İnsanlar bulsunlar diye bu kış gecesinde,
Hemen yanıbaşında tek katlı bir eski yapı,
Bu gün erkenden perdeleri kapalı,
Çocukların bağrışı çağrışı
Bu evin hayatıydı…
Birlikte yaşadıkları,…
Onların gelişlerine şahitti,
Direğin altındaki kına gecesine,
Ellere yakılan kınaya,
Silahlar çevrilirken havaya,
Mermiler vızıldıyarak geçmişti yanından,
Aldırmamıştı;
Davul o gece yeri göğü inletmiş ,
Zaman su olup geçmişti;
Gelini ertesi gün görememişti…
Gelin uyku vaktinde gelmişti,
Gelinliği göremedi…
Hamileliği,
Doğumu,
Küçükleri, biri kız,biri oğlan,
Zamandı geçen zaman…
İşte içerde onlardı bağırıp çağıran,
Birden oynamak istedi,
Kuçaklamak onları,
İmkansızı anladı;
Yana kaldı…
Yana kaldı…

31/1/2010/Ma