65
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
3535
Okunma

Zifiri karanlığın perdesini yırtıp
Sıyrılsın binlerce tohum ana rahminden
Gün doğumunda toprağa dagılsın ümitler
Bırakın gonca güller yeşersin dalında
Bir nefeslik olsada hayat
Tüm geçmişi ardına bırakıp
Bütün kabuslara son vermeli
Korkuları yenip atmalı dalından
Ve keşkeleri söküp yerinden
Sil baştan yaşamaya deger hayat
Sabaha gülümsemeli tüm gözler
Çıkıp gögun en yüksek tepesine
Öz gürlük türküsünü haykırmalı
Gök yüzünden alıp grileri
Mavı düşlere yelken açmalı hayat
Pamuk tarlalarını sermeli bulutlara
Üzerinden dökülsün Yagmur taneleri
Gök kuşağını indirip yer yüzüne
Renk süzgecinden geçmeli beden
Belkide ferahlatır bir nebze olsada hayat..
Gecenin kör karanlığında dokunmalı yıldızlara
Aydınlatmalı tüm sokakları bir solukta
Uçurtmanın kanadına baglayıp hayalleri
Umut rüzgarlarına bırakmalı esmeyi
Fırtınalara gögüs gererken hayat
Karanlık odalara habsedip göz yaşlarını
Zincirlere vurmalı ıslanmış yastıkları
Dipsiz kuyularin üzerini kapatip
Ömür böyü mahkum etmeli karanlıkları
Aklanmalı sonsuzluğa bir adım kala hayat
Kimliksiz yarınlara doğmadan
Bir nefes daha çek derinden
Sözün bittiği o yerde kalırsin bilmeden
Her yeni doğan güne sarılmalı beden…
Belkide son gecen
Elinden kayıp gitmeden hayat
hasret
5.0
100% (38)