Şimdi düşünüyorum da yaşadıklarımızı,
Sana çok bağlandığım için
Görememişim gerçekleri...
Kendimi,senin oynadığın,
Aşk oyununa fena kaptırmışım...

Sen benden gittin gideli
Anlam veremediğim,bilinmezlerdeyim
Bir türlü karanlıklardan,
Aydınlığa çıkamıyorum...

Yüreğime bıraktığın acı
Öyle büyük ki...
Gün geçtikçe büyüyor
Ve nefes almakta zorlanıyorum

Seninle geçen her anımı düşündükçe,
Acı gerçekler tokat gibi vuruyor yüzüme...
Beni sevdiğini sanmıştım,
Halbuki sen sevmemişsin...

Ama Ben...
Ben seni çok sevmiştim,
Beni umursamamışsın hiç,
Terk edip gittiğine göre,
Acı da çekmiyorsun...

Beni kalbinden kovduğundan beri,
Ucu bucağı görünmeyen...
Karanlıklarda kayboluyorum,
Beni aydınlığa çıkarmayacaksın,
Biliyorum...
Veda ederken gözlerinde anladım!
Sen çoktan yabancı olmuşsun bana...

Senin için bu kadar,
Kolaydı demek unutmak...
Neden.Neden....
Seni seven şu yüreğimden,
Ne istedin...
Beni yaşarken öldürüyorsun!!!

Bunca olanlardan sonra,
Neden senden nefret edemiyorum...

’’Bazı aşklar şafaklar gibidir’’
Benim aşkımda hiç batmayan,
Her gün yeniden doğan aşklardandır....


YAŞAYAN BİLİR...
’’ KALBİ OLAN BİLİR’’
SEN GİBİ KALPSİZLER BİLMEZ....

23/06/2010

FATMA DAĞBAŞI