Yığın yığın hasret biriktirdim
Gönül harman yeri oldu bilesin

Sapı samanı birbirine karıştırdım
Gayrı derlenmez oldu bilesin

Sevda kervanı kapıya dayandı
Yanmış kül olmuş yürek ister bilesin

Kaşım gözüm sürmelendi boyandı
Bir gün giderim ya, dönmem bilesin

Yüküm ağırdır çekilmiyor bir başına
Bölük bölük asarım boşluğa bilesin

Hal bilinmeyince bakılmaz gözyaşına
Türkümüzü söyler gezerim bilesin

Eserini mühürledin zalim bakışınla
Nazarın didarımı yaktı bilesin

Her hücreye bir volkan bırakışınla
Gönül hanemi viran edip yıktın bilesin…

Özlerim çok uzakları ağlarım her gece
Koskoca umutları bir bir soldurdum bilesin

Ateşe düşen kalbim adını anar hece hece
Bu sevdanın yangınıyla içten içe yanarım bilesin..



Bilsen neye yarar..bildiklerinle ne yaptın ki…seni sevmek en büyük yanlıştı..

Ve bu yanlış ömrümün en güzel yıllarını esir aldı..

Sisli anılar ve kırılmış bir kalp senden miras kaldı…

HATİCE SARITAŞ

15-06-2010