12
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1246
Okunma

Vakit dar ar-şı himayede ve her nesne aynı dili konuşuyor
gece
yine sustun
içine çekilmiş düşlerinden
katreler koparıldıkça
inceltip gözyaşlarınla ruhundaki külü
ne zaman rüzgara katılır durgunluğun
döndüm yüzümü
sesimi sarayım düşüncelerine
kalbimin ortasında bir yorgunluktur
ay şafakları
hüzünlerin her biri yolluk niyetine
ağıttan farksız
tutunup kalktığım
dilsiz karanlığın uzaklarında diğer yanım
sustun
ardında dağıttığın coğrafyalara bakmadan
göçebe kuşların ıslak tenleri
uğrayamaz tenhalığına
bitik umutları düşürürler kanatlarından
değme
kanar hayallerim
sana yemin
kaderin en koyu yeri yine ağır
zamanı adımlayan gözlerimde
........
5.0
100% (7)