Kırılan oyuncaklar mıydı,

Yoksa geçmişin gözlerinde çürüyen köprü mü ?

Sahteci maskelerden
Biriktirirken mendilimde ezgisiz çiçeklerimi
Kirli operalarda zarlar atıyordum
Dilsiz şarkılarını dinleyemediğim düşlerime



Vuslat en ihtiyar elbisesini giyiniyor,
Ağlıyordu vakitsizce yarın
Ezbere havlıyordu dünler bir köpek gibi



Güneşiyle nice çocukları ısıtan
Ve rüzgara kızan ölümsüzlük bildim seni
Herkes bir şeyler düşürsede duvarlarıma
Seni nasıl ezberliyordum koskoca savaşlarda
Tüm silahlar bile eğiliyordu önünde



Kaç zamandır bereketsiz,
Suskun kirpiklerimin lambası
Dışarısı bitkisel bir anlamsızlık
İçerisi dinamit,
Puslu ve sabıkalı
Zihnim tekil / aymaz işkencede



Soğuk yürekli yargıçlar çizsede
İzmarite batırılmış cümlelerimi
Vücudum kırk yamalı sandalyede
Çenesi ağır, şakağımdaki soruların
Uslanmayan bir öfke çekiyor
Cephanesiz bağrımı kör sancağa
Kaç kurban düşürüyorsun müebbet aklıma
Kangren hecelerinle forsayken omuzlarında



İhbar etmek istemiyorum şimdi,
Aşkın adaletsizliğini

Ne tebeşirle yazılan mektuplarla aydınlat

Ne de sabahları yakılan geçmişin yarınında doğur beni

Aşılan küçük tepelerin arkasında
Büyük masallar vardır ya,
Her gidende ondan mı benzetilir "nefrete" ?



Üzerimde hiç açılmayacak kilitli dev bir sandık

O yüzden en deli yanımda kan kusuyor çaresizlik

H ü z ü n