8
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1444
Okunma

hayat
yenik bir sonla aralanıyorken
kayıp aşkların üşüyen tünelinde yüzüm
kimliksiz bir poyrazdın ebruli
donmuştu dudaklarındaki efsun
silkelenmiş ayazla
kalbinin yollarında
titreyen gölge motifleri
gözlerinin deryasında soluklanıyordu
ben sarılmıştım mor gülüşlü dileklere
isterdim güneşle uyanmayı
gecenin karasından
sabah yıldızının altın saçlarında
yarım bırakılmış yalnızlığı
susturmak zamanın örgüsünde
oysa ki
ruhumda kaybettiğim
hangi mevsimse yüzün
çizilen anlamlar
esmer günlerin kapısında rüzgarla kapışıyor
açılınca
saçılacak ufuğun ardından
sır tutan yağmurların sardunyaları
........
5.0
100% (7)