Önceleri bir sevdiğim vardı
yalnızlığımla benim aramda
şimdi alnımda daralan ayrılıkların soğuk mührü
ne aşk...ne de yiğitlik, tekbaşına bir şeydir
kaç mevsimdir inatla çekip sahili vuruyorsun
sen, koyaklarda açan çiçek
kokunda ne var biliyor musun
ikide bir rüzgârla öpüşüp saçlarını düzeltiyorsun.




Eyy...unutamadığım delibozuk dizelerimdeki kadın
seni titizce unuturacak gizli bir sevgili buldum
şimdi söyleyemem hangi gezegenden çaldığımı
meğer ki ayrılıkmış bizim yazgımız
siz yok mu, siz,Mecnun’u Leyla’sına çölleştiren, haziran gelini
şimdi avuçlarımda binlerce kum tanesi
içimdeki denizleri hasretine bağışlıyorum,
dalgaları kudurtan çığlığa inat
kan rengi yüreğimi yolluyorum sana, aç da oku
içinde senden kalan her buse bir mezar taşı
bundan böyle, hangi mevsimle gelirsen gel
aşkın, sevdan avuçlarımda solan bir gül olacak.




Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
18.6.2010
Saat.0.34