Aanladım
yalan ne kadar da uygun oldugumu anladım
insandım acizdim
bunun farkına yoksa yeni mi vardım
gülücüklerimi aglayışlarımla karıştırdım
amansız bir şekilde kendimi kıyıya attım
kimse yoktu o kıyılarda
o kimsesiz sessizlikte kendimi avuttum
yalnızdım
binlerce insanın içinde
biraz aptaldım
anlayamıyordum
sevgi bana göre degildi bence
ben sevdim mi
deli gibi böyle anlatamam atom gibi
bir çocugun annesine sarıldıgı nefes gibi
severdim
işte bu yüzde olmuyordu
annem aklıma gelirdi
ben onun sevgisine doymadım yoksa
o sarılışı halen özlüyormuyum
bu karanlıklar
dostum amma çok yorucu ve çok üzücü bir dost bana
yürüyorum gökte yıldız saymaktayım
su o kadar güzel gelir ki bana sevgili geçmez aklımdan
bir yıldız kaydı o gökte tutmak istedim
tutamayınca bir dilek verdim
yeniden dogmak ,yeni bir dünyada olmak
yeni bir yüzle yeni insanlarla olmayı diledim
bir mavi derinlik çeker beni içine
ben bogulmuşum onun sessizligine