Çocuk gülüşlü güzel yine sen geldin aklıma
O kadar sade o kadar narin bir gülüşün var ki,
Küçücük bir çocuğun sevecenliğinde başlar seni sevmem
O kadar güzel, o kadar temiz yüreğinde hayat anlam kazanır
Güzel gülüşünü düşünürken acımasız hayat yerini
Güneşin yürek yakan ateşine bırakır, sen çocuksu gülünce
Aklımdasın güzeli güzel yapan şey,
Hiç büyüme isterim o çocuksu gülüşlerde

Bazen anlamsız olur doğan güneş sen gülünce
Aklım karışır neden doğmasını bilen güneş sen gülünce anlamsız olur diye,
Suya susamış toprak sen gülünce hayat olur
Yıllardır yaşlanmış gövdesinde aşkı arayan ağaç
Sen gülünce yeşerir aşkı yeniden yaşar

Sen çocuk gülüşlü güzel;
Bırak üşümeyi içini yakan sevdayla yaşarken
Dön bir arkana bak değer mi diye o gülüşlerin ağlamasına
Güzeller seni hak etmezlerse de yaşanmış yalanlarda
Sen zaten güzelsin çocuk gülüşlü güzel şey..............

(insan her zaman küçük bir çocukta arar gülümsemeleri geçmişte yaşadıkları acılarına inat....)



D.BAYKARA
2008